15 ม.ค. 2556

ใบไผ่แห้ง…เชื้อไฟแห่งขุนเขา

alt=ใบไผ่แห้ง
ยามค่ำคืนช่วงเวลาข้างแรม 13-14 ค่ำ เป็นช่วงเวลาที่ท้องฟ้าจะมืดมิด ดวงดาวส่องแสงเต็มท้องฟ้า เหมาะสำหรับออกมาส่องดูดวงดาวเพื่อศึกษา…ขณะที่อีกฟากหนึ่งของท้องฟ้า ยังมีแนวเขา ที่เรียงรายรอบๆๆ บ้านพักในไร่ ทำให้บรรยากาศในตอนกลางคืน เงียบสงบ ทำให้น่ากลัวยิ่งนัก

เมื่อฤดูหนาวมาเยือน อากาศที่นี้จะหนาวเย็น บวกกับมีลมแรง ที่พัดมาเป็นระยะๆ ดังนั้นเมื่อเกิดไฟไหม้บนภูเขาทีไร ผมเองก็จะรู้สึกหนาวๆร้อนทุกที บนภูเขาเต็มไปด้วยใบไม้แห้งที่ร่วงหล่นลงมากองบนพื้นดิน โดยเฉพาะใบไผ่แห้ง จะเป็นเชื้อไฟอย่างดีทีเดียว

เมื่อใดที่มองเห็นแสงไฟบนเนินเขา สว่างเป็นทางยาวหลายสิบเมตร แสงไฟที่เกิดจากไฟไหม้ เป็นภาพที่สวยงาม ถ้ามองเป็นศิลปะ และมองต่างมุม ขณะที่ไฟกำลังไหม้หญ้าจะเกิดเสียงดัง โดยเฉพาะหญ้าที่สูงที่สุด นั้นก็คือต้นไผ่ เสียงจะดังเป็นระยะ สลับกับเสียงระเบิดของกิ่งไผ่ที่ถูกไฟไหม้ เหมือนเสียงดนตรี ที่กำลังขับกล่อมบรรเลง ในยามค่ำคืน ใบไม้แห้ง กิ่งไม้แห้ง หญ้าแห้ง ใบไผ่แห้ง จะถูกเผาจนกลายเป็น ขี้เถ้า และจะถูกลืมเมื่อเวลาผ่านไป


ภูเขาลูกนี้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยพันธุ์ไม้ ไม้เนื้ออ่อน ไม้เนื้อแข็ง รวมทั้งไผ่หลายสายพันธ์ จึงไม่แปลกใจเลย เมื่อเกิดไฟไหม้แต่ละครั้ง ไฟจะเผาทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่ขวางหน้า ความสูญเสียจะมีตั้งแต่จากเล็กน้อย ไปถึงความสูญเสียที่ประเมินค่าไม่ได้ ต้นไม้ถูกทำลาย สัตว์เล็กๆ แมลงน้อยๆที่หนีไม่ทัน ก็จะจบชีวิตในกองเพลิง

ไฟป่าถ้าเกิดในฤดูฝน มักจะเกิดจากฝีมือมนุษย์ การเข้าไปหาของป่า การเผาหน่อไม้ เพื่อเอากาบที่หุ้มหน่อไม้ออก การจุดไฟทำให้เกิดควันไฟ เพื่อเก็บรังผึ้ง แต่ถ้าไฟป่าซึ่งเกิดในฤดูหนาว ส่วนใหญ่เกิดจากการเสียดสีของกิ่งไหม้ แล้วทำให้เกิดสะเก็ดไฟ ร่วงหล่นไปสัมผัสใบไม้แห้ง โดยเฉพาะใบไผ่แห้งๆ ที่เป็นเชื้อเพลิงอย่างดี ต่อจากนั้นก็จะลุกไหม้อย่างรวดเร็ว เมื่อมีลมมาสนับสนุนอีกแรง

การป้องกันที่เรามักจะทำได้ในขั้นต้น นั้นก็คือการทำแนวกันไฟ แต่ก็ป้องกันได้ในระดับหนึ่ง เพราะไฟไหม้ป่าที่เกิดจากธรรมชาติ ในบ้านเรานั้นเกิดน้อยมาก ถ้าเทียบกับ ไฟไหม้ป่าที่เกิดจากคน เช่น การเผาป่าเพื่อทำไร่ การเผาตอไม้ใหญ่เพื่อทำลายหลักฐาน และการเผาป่าเพื่อล่าสัตว์ ดังนั้นแนวทางป้องกันไฟป่าที่เกิดจากคน นั้น ก็จะต้องปลูกจิตสำนึก ให้ความรู้ ควบคู่ไปกับการใช้กฎหมายคุ้มครองสัตว์ป่าและต้นไม้ เพื่อรักษาโลกนี้ให้อยู่กับเรานานที่สุด เท่าที่จะนานได้


0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น