ไผ่ตงลืมแล้ง…ไผ่ร้อยชื่อ

ไผ่ตงลืมแล้งหรือไผ่ร้อยชื่อ ที่เรามักจะได้ยินชื่อเรียกต่างไปจากนี้ จนไม่รู้ แท้จริงคือไผ่ชนิดเดียวกัน ปลูกต่างที่กัน ก็พากันตั้งชื่อกันใหม่ เพื่อให้เข้ากับสถานที่ปลูก หรือคุณสมบัติทั่วๆไปของไผ่ แต่จริงๆแล้วเพื่อจุดประสงค์ทางการค้า แล้วเวลาขายละ ได้บอกหรือไม่ ว่านี้คือไผ่ชนิดเดียวกัน ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ขนาดเราเป็นเกษตร พวกเดียวกันแท้ๆ ยังต้องเสียค่าวิชา ฮ่าๆๆๆ…ชื่อกิมซุง ผมคิดว่าน่าจะเป็นชื่อแรกๆ ของการตั้งชื่อ และอีกหลายๆชื่อ เท่าที่จำได้ ตัวอย่าง เช่น

ชื่อไผ่กิมซุง มีภาคตะวันตกและพื้นที่ใกล้เคียง เช่น จังหวัดกาญจนบุรี จังหวัดราชบุรี
ชื่อไผ่ลืมแล้ง, ตงลืมแล้ง มีภาคกลาง เช่น จังหวัดสุพรรณบุรี จังหวัดสิงห์บุรี จังหวัดลพบุรี ภาคใต้ เช่นจังหวัดพัทลุง
ชื่อไผ่ไต้หวัน มีภาคตะวันออก เช่น จังหวัดชลบุรี
ชื่อไผ่จีนเขียว, เขียวเขาสมิง มีภาคตะวันออก เช่น จังหวัดจันทบุรี จังหวัดตราด
ชื่อไผ่ทองสยาม มีจังหวัดอ่างทอง โดยเฉพาะอำเภอวิเศษชัยชาญ และพื้นที่ใกล้เคียง เป็นต้น


การที่เรียกชื่อไผ่ต่างกัน ก็ย่อมส่งผลต่างกันในด้านการค้า สมัยที่ผมรู้จักไผ่ ครั้งแรกๆ และสนใจที่จะปลูก ก็หลงซื้อกิ่งพันธุ์ในราคาที่ต่างกัน ไผ่ตงลืมแล้ง 200 บาท ไผ่กิมซุ่ง 150 บาท ไผ่จีนเขียวสมิง 60 บาท เห็นไหมละ เกษตรกรต้มเกษตรกร 555

ไผ่ตงลืมแล้ง(ไผ่กิมซุง) เป็นไผ่สายพันธุ์ที่นำมาจากประเทศอินโดนีเซีย อยู่ในวงศ์ GRAMINEAE มีลักษณะทางพฤกษศาสตร์เหมือนกับไผ่ตงทั่วไป คือ ต้นจะขึ้นเป็นกอ มีพูพอน ลำต้นตั้งตรง ข้อปล้องยาวพอดี เส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นประมาณ 4-5 นิ้วฟุต เนื้อลำต้นหนา เยื่อสีขาวในข้อปล้องหนา จึงเหมาะที่จะนำไปทำข้าวหลามได้ดีมาก ลำต้นยังแปรรูปทำเฟอร์นิเจอร์ และใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้อีกมากมาย

เมื่อสองสามปีมานี้ ไผ่ตงลืมแล้ง เป็นไผ่เศรษฐกิจที่กำลังมาแรง ซึ่งมีจุดเด่นคือ ทนแล้ง ทนน้ำท่วม เป็นไผ่ที่ไม่มีหนาม ไม่มีขน ลำต้นค่อนข้างตัน รสชาติดี กรอบอร่อย ไม่มีเสี้ยน เปลือกบาง เป็นสายพันธุ์ที่ออกหน่อดกที่สุด และออกหน่อตลอดทั้งปี โดยให้หน่อในช่วงหน้าแล้ง (ม.ค. – พ.ค. ) ถึง 30 หน่อต่อกอ หน่อมีน้ำหนัก 1-3 กิโลกรัม หลังจากปลูก 9 เดือน สามารถเก็บหน่อ และตอนกิ่งพันธุ์ขายได้

จากข้อมูลข้างต้น ถ้าเป็นเกษตรรายใหม่ ก็จะมองถึงแต่รายได้ นึกถึงแต่ข้อดีของไผ่ตงลืมแล้ง ก็จะเรียบตัดสินใจลงทุนปลูกทันที เหมือนกับผมที่ต้องประสบปัญหาในการปลูก ในช่วงแรก ปัจจุบันผ่านมา 2ปี ได้เรียนรู้จากความผิดพลาด ต้องตั้งคำถาม กับตัวเองมาตลอด ผู้ขายกิ่งพันธุ์มักจะแนะนำแต่ข้อดี ข้อเด่น สำหรับจุดด้อย หรือข้อเสีย ละเลยที่จะให้ความรู้หรือแนะนำสำหรับเกษตรรายใหม่ๆ ดังนั้นไม่แปลกใจเลย ที่เกษตรกรพากันปลูก โดยไม่รู้ว่าอนาคตที่แท้จริงจะเป็นไปตามที่คาดหวังหรือไม่

เคยมีไผ่ตัวหนึ่ง ราคากิ่งพันธ์ 3,000 บาท ผู้ขายบอกว่า เป็นพันธุ์ที่หายาก สามารถทำประโยชน์ให้กับเกษตรกรผู้ปลูกได้อย่างมากมาย ไม่เฉพาะกิ่งพันธุ์ที่มีราคาค่อนข้างสูง รวมถึงหน่อไม้ที่นำไปแปรรูป ซึ่งมีราคาสูงเช่นกัน ส่วนตัวคิดแล้วคิดอีก ไม่กล้าลงทุน เพราะกลัวว่าพอถึงเวลาที่จะให้ผลผลิต และทำเงินแล้ว อาจจะต้องรื้อสวนไผ่ทิ้ง ก็เป็นได้

ถ้าการพัฒนาสายพันธุ์ไผ่ตงลืมแล้ง หรือไผ่ชนิดอื่นๆ ให้มีจุดเด่น หรือให้มีความแตกต่าง ไปจากสายพันธุ์เดิมไม่ได้ เราเองคงจะเห็นแต่ไผ่ตัวเดิมๆที่เปลี่ยนชื่อใหม่ สร้างแบรนด์ใหม่ แล้วหลอกเกษตรกรรายใหม่ๆ กว่าที่จะรู้อีกที ก็ผ่านไปหลายปี…มือใครยาวสาวได้สาวเอา กรรมของเกษตรไทยอย่างเรา เสียจริงๆๆๆๆ...บทความที่น่าสนใจ...จุดอ่อนของไผ่กิมซุง(ตงลืมแล้ง)