ฝูงนก…ชุมนุมงานเลี้ยงอาหารสดๆ

ฝูงนกสีขาวบินวน อยู่เหนือหลังคารถไถ ในขณะที่ผมกำลังไถดิน ซึ่งอันที่จริงเป็นการไถต้นพริกที่ดูแลไม่ดี เลยโดนแมลงและโรคเล่นงาน เอาไม่ทัน เสียดาย เสียดาย ประกอบกับหญ้าที่ขึ้นแซงต้นพริก กำลังออกดอก ออกเมล็ด ที่พร้อมจะขยายพันธ์ งามได้งามดีนะเจ้าวัชพืช พืชใบเขียวๆที่เกษตรกรทุกคนไม่ต้องการ วัชพืชผู้ครองโลก

แปลกแต่จริง เวลาที่เราไถดินแต่ละรอบๆ จะมีอาหารสดๆ ตัวเป็นๆให้หม่ำ ไม่ว่าจะเป็นแมลง ตั๊กแตน หนูหริ่ง หนอน ฯลฯ ล้วนแต่เป็นอาหารชั้นยอด และอร่อยๆทั้งนั้น พูดแล้วน้ำลายหก นกบางตัววิ่งไล่แมลง จิ้งหรีด ตั๊กแตน หรือแม้แต่ไส้เดือนตัวเล็กๆ นกบางตัวก็เลือกที่จะคอยจิกเอาเจ้าหนูหริ่งผู้โชคร้าย งานนี้ทำเอา เจ้านกหลายสิบตัว พากันกินอิ่มไปตามๆกัน

นกที่มาร่วมงานเลี้ยง ก็จะมีตั้งแต่นกขนสีขาว น้องๆนกกระยาง ไม่รู้ชื่อ บางตัวแพงคอสีขาว และบางตัวแพงคอสีส้ม จำนวนก็ประมาณสักสิบกว่าตัว นอกจากนี้ยังมีนกเอี้ยง ที่เราคุ้นเคยดี นกกระปูดตาแดงก็มากับเขาด้วย ไล่บินไล่จิกเหยื่อที่กำลังหนีตาย กระโดดปุ๊บงาบปั๊บ บินปุ๊บจิกปั๊บ บินเก่งแค่ไหน วิ่งเร็วปานใด ก็รอดยาก นกแต่ละตัวล้วนแต่เป็นนักล่ามืออาชีพ เป็นนักล่าขั้นเทพ

นี้คงจะเป็นผลพลอยได้ จากการทำเกษตรอินทรีย์ เกษตรชีวภาพ ที่เน้นการรักษาสิ่งแวดล้อมเป็นหลัก เกษตรที่ไม่ใช้สารเคมี เข้ามาเกี่ยวข้องกับขบวนการผลิต ห่วงโซ่อาหารตามธรรมชาติจึงมีอย่างสมบูรณ์ สมดุลกันอย่างลงตัว เป็นการควบคุมวงจรชีวิตกันเองได้อย่างพอดี แมลงกินแมลง สัตว์ใหญ่กินสัตว์น้อย ผู้แข็งแกร่งอยู่เหนือผู้อ่อนแอ


ผู้ล่าควบคุมผู้ถูกล่า ผู้ถูกล่าสร้างปัญหาให้กับเกษตรกร มาช้านาน ต้องสูญเสียเงินทองไปกับการใช้สารเคมี เพิ่มต้นทุนที่ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ สุขภาพก็แย่ ดินก็เสี่ยม รายได้ก็ลด ความจนอยู่ใกล้ตัว น่าเศร้าใจ

ถ้าเราเปลี่ยนวิธีคิด คิดแบบเดิมๆ ก่อนที่เราจะรู้จักสารเคมี ปุ๋ยเคมี ในอดีต ปู่ ย่า ตา ยาย ทำเกษตรเพื่อยังชีพ ทำเกษตรเพื่อคนในครอบครัว เหลือกินก็แจก แลกในสิ่งที่ตนไม่มี ไม่รู้จักคำว่ากำไร รู้แต่เพียงว่าไม่ขาดทุน ต้นทุนที่แสนจะต่ำ

เกษตรเพื่อการค้า ที่มุ่งหวังกำไร มักจะไม่สนใจสิ่งที่อยู่รอบข้าง ไม่สนใจสิ่งแวดล้อม ฉีดยาตอนเช้า บ่ายเก็บผลผลิตขาย ใครจะเป็นอะไรข้าไม่เกี่ยว ขอให้ข้าได้เงินก็พอ เศร้าใจ…

เช่นดังพื้นดินแห่งนี้เคยถูกใช้สารเคมีเพื่อกำจัดสัตว์เล็กสัตว์น้อย มาหลายสิบปี พื้นดินแห่งนี้เคยใช้ปุ๋ยเคมี จนทำให้ดินเสียความสมดุล ปัจจุบันพื้นดินเริ่มมีชีวิต ไส้เดือนเข้ามาสร้างความสมบูรณ์ แมลงต่างๆที่เคยหายหน้าหายตาก็เข้ามา แมลงที่เป็นประโยชน์ ก็เข้ามา แมลงปอบินมาให้เห็น ในยามที่มีลมหนาวออก ต้นไม้ก็เติบโตไปตามกาลเวลา เล็กบ้างใหญ่บ้าง

ฝูงนกแวะเวียนมาพักผ่อน ทั้งกลางวัน กลางคืน หลบแดดหลบฝน กระรอกกระแตย่องแอบมากินผลไม้ ได้กินบ้างไม่ได้กินบ้าง หิ่งห้อยส่องแสงแวววับๆปรากฏกายให้เห็น ในยามค่ำคืน ผึ้งเข้ามาทำรังกับต้นไผ่กิมซุ่ง ชอบบินวนกินน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ ปุ๋ยหมักก็ทำเอง น้ำหมักก็ทำเอง จุลินทรีย์หน่อกล้วยก็ทำเอง พืชผักผลไม้ก็กินเอง เกษตรพอเพียง เกษตรพึ่งพาตนเอง ความสุขที่ยั่งยืน ความสุขที่แท้จริง…ขอบคุณนะฝูงนกเพื่อนร่วมโลก